кӱнчышӧ

кӱнчышӧ

1. прич. от кӱнчаш

2. в знач. сущ. копающий, роющий, тот, кто копает; копатель, землекоп

Кӱнчышӧ-влак пашам пытарышт землекопы закончили работу;

канаве кӱнчышӧ машина канавокопатель;

рок кӱнчышӧ машина землеройная машина.

Канаве кӱнчышӧ-влаклан шикш полыш толмым ончыкта. [/i]М. Шкетан.[/i] Поднимающийся дым сигнализирует копателям канавы о подходе помощи.

Шун кӱнчышӧ-влак, тувырыштым кудашын, вуешышт пӱтыреныт. [/i]«У вий»[/i] Копающие глину, сняв рубашки, обмотали ими свои головы.